Temat i obiekt - Kusan Sunim

Pytałem wiele osób, czy pierwszy był temat czy obiekt. Niektórzy odpowiadali, że temat i obiekt pojawiają się jednocześnie. Ta odpowiedź całkowicie nie uwzględnia "ja" obecnego przed narodzinami tego ciała, ponieważ jest to jednoznaczne z tym, że gdy ciało umiera, umysł również umiera. Właściwie pogląd, że umysł umiera również w chwili odejścia ciała jest podobny poglądom nihilistycznym. Czy ten pogląd nie wskazywałby na to, że umysł związany z ciałem nie mógłby działać niezależnie? Taka osoba nie mogłaby mieć snów, bo sny są funkcją, która jest oddzielna od ciała.

Inni odpowiadają, że temat i przedmiot nie mogą być oddzielne. Ale jest z tym tak samo, jak z przykładem kury i jajka gdy pytamy, które z nich powstało pierwsze. Zarówno kura, jak i jajo to iluzoryczny materiał rzeczy; dlatego te propozycje są słowami tych, którzy żyją uwikłany w iluzję.

Inni odpowiadają, że obiekt jest pierwszy. Taka osoba również błędnie postrzega iluzoryczne rzeczy materialne, które mają być skupieniem (życia). Przebijając się materialnymi rzeczami, jego świat jest światem zupełnie innym od zwierząt, w których traci się prawdziwa wartość człowieka. Wszystko zwierzęta mają również płeć: wyróżniają samca i samicę, produkują potomstwo, poszukują żywności na własne potrzeby i staraj się żyć w pełni wolne. Ale nie ma żadnej etykiety czy moralności dla w nich. W rezultacie nie wiedzą absolutnie niczego o rodzicach, dzieciach lub przyjaźni.

Inni odpowiadają, że temat jest pierwszy. Taka osoba, bez odrzucenia świata zmysłowości, wie jak z niego skorzystać; i jak jest w stanie dostosować się do świata, może postępować zgodnie z właściwą drogą.

Zapytano również, czy z punktu widzenia tematu ciało, ziemia i cała ludzkość są takie same czy różnią się. Ponieważ zarówno ciało, jak i świat są złożone z czterech wielkich elementów, ten świat, ludzkości i wszystkie zwierzęta nie różnią się od siebie. To właśnie jest "Wielkie-ja". I jak wiemy, że nie można oddzielić żadnego składnik od reszty świata, oba przedmioty i względne "ja" naprawdę nie mogą istnieć. Dlatego "Wielke-Ja" jest dokładnie "Mniejszym-Ja".

W tym przypadku co to jest "małe-ja"? Jest to pogląd, że tylko to ciała fizycznego, które nie przekracza sześciu lub siedmiu stóp wysokość jest "ja" i że wszystko poza tym jest obiektem bez związku. Ponieważ taka osoba uważa rzeczy, które posiada osobiście za swoje własne, nawet chociaż miałaby setki tysięcy milionów dolarów bogactwa, zasadniczo nie ma sposobu, aby uniknąć całkowitej nędzy. I nie tylko to, ale nawet jeśli jest pośród dziesiątek tysięcy ludzi nie da się uniknąć samotność, ponieważ wszystkie te osoby są tylko obiektami, a on jest tylko tym jednym ciałem.

Jeśli więc zapytano by, na jakim poziomie powinniśmy żyć naszym życiem, wszyscy powiedzieliby, że oczywiście powinniśmy żyć na poziomie "Wielkiego-Ja". Kiedy z poziomu "Wielkiego-Ja" bierzemy świat zewnętrzny, postrzegamy go jako świat prawdziwy, w której wszystkie informacje o różnicach (tj. różnice między mężczyzną a kobietą, starymi i młodymi, samsara i Nirwana, religie, daleko i blisko, dobre czy złe, prawda lub fałsz, raj, niebo i nasz saha-świat) dochodzą do ostatecznego końca.

Zazwyczaj mówi się, że obrazy Buddy są idolami (bożkami?), ale to są słowa ignorantów, którzy nie znają siebie, ani nie znają wielkiej prawdy wszechświata. Jeśli wiemy, że jesteśmy Absolutni, jesteśmy niezależni w tym całym świecie, chcielibyśmy nie wszczynać walk poprzez samobójcze, głupie czyny, ale czy spieszysz nam się, aby odkryć nasze "prawdziwe Ja". Ponieważ świat, ludzkość, czujące istoty i milczące przedmioty, wszechświat i wszystkie stworzenie są naszymi, gdzie w tym wszechświecie może być Twórca? Samoświadomość, która nas nadprzypisuje, jest dokładnie "Prawda-I".

W ogrodzie w Song Kwang Sa (松 廣 寺) jest martwe drzewo jałowca. Znak przed nim mówi: "Jeśli żyję, żyjesz; Jeśli ja umarłem, Ty również" To stwierdzenie zostało błędnie zinterpretowane że jeśli Mistrz Narodowy Bo Jo (który zasadził drzewo osiemset lat temu) wrócił do życia, to martwe drzewo jałowca również powróci do życia; ale to nie ma nic do rzeczy. Raczej oznacza to, że ​​kiedy odkrywamy "Prawdziwe-ja" i przekraczamy narodziny i śmierć, my i wszystko we wszechświecie równocześnie przekracza narodziny i śmierć. W konsekwencji, tak długo, jak sami się oszukujemy, temat i obiekt pozostaje oddzielny; ale po oświeceniu, przekraczamy zarówno temat, jak i obiekt i stajemy się najwyższą z istot.

Mowa Dharmy Kusan Sunima.

​tłumaczył: Michał Bopson Kowalczyk (2017)