Szare szaty

Koreański Buddyzm różni się od innych tradycji buddyzmu m.in. tym, że zaczął tworzyć się na podłożu szamanizmu, najstarszej religii w Korei. Również kolor ubrań różni się od ubrań noszonych przez buddyjskich mnichów i mniszki w innych krajach takich jak Indie czy Tybet gdzie przewodnim kolorem ubioru jest pomarańczowy.

Ogólna nazwa dla stroju mnisiego w Korei to "seungbok" (승복). Styl odzieży również różni się od tego spotykanego w innych krajach. W Idiach używa się tylko "kayasa", długiej szaty w brązowym kolorze (koreańskie kasa (가사)), w Korei jest znacznie chłodniej przez cały rok, z tego też względu mnisi zakładają pod kasa changsam (장삼).

Krój changsam'u opiera się głównie na tradycyjnym ubiorze koreańskim- Hanbok. Rękawy i talia jest bardzo szeroka. Codzienna odzież składa się również z szerokich spodni zwanych po prostu paji-spodnie (바지) i krótkiego płaszcza bądź choksamu (적삼).

Według nauk buddyzmu mnisi nie powinni przywiązywać się do czegokolwiek. Z tego powodu tradycją jest, że seungbok dla nowych mnichów wykonywany jest z pozostałości szat starszych mnichów, bądź tych którzy już odeszli. Częstokroć wszywany jest symbolicznie jedynie niewielki fragment starych szat. Obecnie jednak coraz częściej można zakupić szaty w sklepach specjalizujących się szyciem ubrań dla mnichów i tradycja ta niejednokrotnie jest pomijana. Kolory z których szyte są szaty nie powinny być jaskrawe dlatego dla mnichów z reguły wykorzystuje się kolor szary i brązowy.

Głównie wykorzystywany kolor do szycia seungboku (szaty) jest jasnoszary, jednak mnisi nowicjusze w świątyniach dostają często ciemniejszy odcień spodni, czasem brązowe (klasztory Chogye) oraz krótki płaszcz lub choksam.

Rodzaj seungbok'u (승복) zależy często od rangi mnicha. Mnisi niższej rangi i Ci wyższej noszą różne ubrania. Obowiązuje pewny dresscode dla mnichów. Materiał seungboku (szaty) zależy również od pory roku. Mnisi mają zazwyczaj osobny zestaw szat na lato oraz zimę. W gorące lato noszą lniane ubrania pozwalające skórze oddychać. Zimą natomiast bawełniane, ocieplane zimowe płaszcze, stanowiące ochronę przed wiatrem i zimnem. Szal i czapka dopasowane są w tym samym kolorze. Seungbok (szaty) są często bardzo kosztowne. Zazwyczaj są one opłacane z datków od osób świeckich. Te same szaty stosowane są zarówno dla mnichów jak i mniszek. Kobiety mogą posiadać do 5 zestawów szat, podczas gdy mężczyznom nie wolno posiadać więcej niż 3 takie zestawy. Wielu mnichów nosi ten sam seungbok przez ponad 30lat.

Dodatkowymi elementami stroju, których nie wymieniliśmy są długie skarpety (często nogawki spodni wsuwa się w skarpety). Czasami noszone są również kamizelki. Złoty kolor szat zarezerwowany jest dla mnichów wyższej rangi. Podobnie Kasa mogą mieć różny kolor. W zależności od szkoły (Chogye-brązowe, Taego-czerwone itd.) ale również od rangi mnicha.

Osoby świeckie na czas praktyki zakładają charakterystyczną szarą kamizelkę i spodnie (zdjęcie powyżej przedstawiające chłopaka z dziewczyną)

​fragmenty artykułu stanowią tłumaczenie: http://www.k-mood.com/colors/grey-the-colour-of-buddhist-monks/ -(2017 r.) Bopson Michał Kowalczyk