top of page

Życie Sariputty (Część 2.5)

Zaktualizowano: 9 maj

Życie Sariputty

skompilowane i przetłumaczone z tekstów palijskich przez

Nyanaponika Thera

© 1994


Część 0 - Prolog

Część 1 - Od narodzin do osiągnięcia stanu arahata

Część 2.1 – Dojrzałość wglądu – Przyjaźnie

Część 2.2 – Dojrzałość wglądu – Pomocnik

Część 2.3 – Dojrzałość wglądu – Osiągnięcie

Część 2.4 - Dojrzałość wglądu - Obracający kołem

Część 2.5 - Dojrzałość wglądu - Krewni Starszego

Część 2.6 - Dojrzałość wglądu - Bez urazy

Część 3.1 – Drugi brzeg – Ostatni spłacony dług

Część 3.2 - Drugi brzeg - Cunda Sutta

Część 3.3 - Drugi brzeg - Ukkacela Sutta

Część 4 - Dyskursy Sariputty

Część 5 - Sariputta w Jatakach

Część 6 - Załącznik - Uwaga na temat relikwii

 

Część II Dojrzałość Wglądu


Krewni Starszego (2.5)


sariputta,
source: http://jayarava.blogspot.com/2011/09/sariputta.html

Jak już omówiliśmy, Czcigodny Sariputta urodził się w rodzinie bramińskiej w wiosce Upatissa (lub Nalaka), niedaleko Rajagaha, a jego ojciec miał na imię Vaganta, natomiast matka Sari. Miał trzech braci: Cundę, Upasenę i Revatę oraz trzy siostry o imionach Cala, Upacala i Sisupacala. Cała szóstka przyjęła święcenia i osiągnęła stan arahata.


Cunda był znany pod imieniem Samanuddesa, co oznacza „nowicjusz” w Sandze, nawet po tym, jak został mnichem; miało to odróżnić go od Starszego Maha Cundy. W chwili śmierci Sariputty Cunda był jego asystentem i to on poinformował Buddę o jego odejściu, przynosząc ze sobą relikwie Głównego Ucznia. Historia jest opowiedziana w Cunda Sutta, której zarys zostanie podany w innym miejscu tej książki.


Upasena, który stał się znany jako Vagantaputta, czyli „Syn Vaganty”, tak jak Sariputta jest „Synem Sari”, Budda powiedział, że jest czołowym spośród tych, których zachowanie jest zadowalające (samantappasadika). Zmarł od ukąszenia węża, jak jest opisane w Salatayana Samyutta, Vagga 7, Sutta 7.


Revata był najmłodszym z braci, a ich matka, chcąc uniemożliwić mu starania się o święcenia kapłańskie, wydała go za mąż, gdy był bardzo młodym chłopcem. Ale w dniu ślubu zobaczył babcię swojej przyszłej żony, staruszkę w wieku 120 lat, dotkniętą wszelkimi oznakami zniedołężnienia. Od razu poczuł wstręt do ziemskiego życia. Uciekając podstępem z orszaku weselnego, zbiegł do klasztoru i przyjął święcenia kapłańskie. W późniejszych latach gdy był w drodze do Buddy, kiedy zatrzymał się w lesie akacji (khadira-vana) i spędzając tam porę deszczową, osiągnął stan arahata. Potem stał się znany jako Revata Khadiravaniya — „Revata z lasu akacjowego”. Budda wyróżnił go jako pierwszego spośród mieszkańców lasu.


Trzy siostry, Cala, Upacala i Sisupacala, chcąc naśladować braci, po ślubie zostały mniszkami. W małżeństwie każda z nich miała syna, który został nazwany na cześć swojej matki Cala (lub Cali) i tak dalej. Ci trzej synowie również zostali wyświęceni, przyjęci jako nowicjusze przez Revata Khadtravaniya. Ich dobre zachowanie zostało pochwalone przez Czcigodnego Sariputtę, który spotkał się z nimi, gdy udał się do swego najmłodszego brata, który był chory. Jest to zapisane w Komentarzu do Theragaty, w. 42.


Mówi się o Cala, Upacala i Sisupacala jako mniszkach, że Mara zwracała się do nich z drwiącymi i kuszącymi pytaniami, na które udzielały doskonałych odpowiedzi. Są one zapisane w Theragatha i Bhikkhuni Samyutta.


W przeciwieństwie do tego wszystkiego, matka Sariputty była zagorzałym braminem i była wrogo nastawiona do Nauk Buddy i jego wyznawców. W Komentarzu do Dhammapady (w. 400) jest powiedziane, że pewnego razu Czcigodny Sariputta przebywał w swojej wiosce Nalaka z dużą świtą mnichów, przyszedł do domu swojej matki w ramach jałmużny. Jego matka dała mu miejsce i podała mu jedzenie, ale robiąc to, wypowiedziała obelżywe słowa: „Och, zjadacz resztek innych!” powiedziała. „Kiedy nie udaje ci się zdobyć resztek kwaśnej kaszy ryżowej, chodzisz od domu do domu wśród obcych, zlizując resztki z pleców kobiet! I dlatego porzuciłeś osiemdziesiąt koti bogactw i zostałeś mnichem! Zrujnowałeś mnie! A teraz idź i jedz!”


Podobnie, kiedy podawała jedzenie mnichom, powiedziała: „Więc, to wy jesteście mężczyznami, którzy uczynili mojego syna waszym paziem! No dalej, jedzcie!”


W ten sposób nadal ich znieważała, ale Czcigodny Sariputta nie odezwał się ani słowem. Wziął swoje jedzenie, zjadł je w milczeniu wrócił do klasztoru. Budda dowiedział się o tym incydencie od Czcigodnego Rahuli, który był wówczas wśród mnichów. Wszyscy mnisi, którzy o tym usłyszeli, byli zdumieni wielką wyrozumiałością Starszego, a pośród zgromadzenia Budda wychwalał go, wypowiadając zwrotkę:


„Ten, kto jest wolny od gniewu, kto wiernie wykonuje swoje obowiązki.

Kto strzeże wskazań i jest wolny od pożądliwości;

Ten, kto się ujarzmił, ten, który nosi swoje ostatnie ciało —

Jego nazywam braminem”.


Dopiero pod koniec życia Sariputty był w stanie nawrócić swoją matkę; ta historia zostanie opowiedziana później. Ale incydent, który został tutaj opisany, prowadzi nas do rozważenia najbardziej przyjemnych cech wielkiego Starszego, jego pokory, cierpliwości i wyrozumiałości.

 

Przypisy


-

 

source: https://www.accesstoinsight.org/lib/authors/nyanaponika/wheel090.html


Publisher's note

The Buddhist Publication Society is an approved charity dedicated to making known the Teaching of the Buddha, which has a vital message for people of all creeds.

Founded in 1958, the BPS has published a wide variety of books and booklets covering a great range of topics. Its publications include accurate annotated translations of the Buddha's discourses, standard reference works, as well as original contemporary expositions of Buddhist thought and practice. These works present Buddhism as it truly is — a dynamic force which has influenced receptive minds for the past 2500 years and is still as relevant today as it was when it first arose.

Buddhist Publication Society P.O. Box 61 54, Sangharaja Mawatha Kandy, Sri Lanka

©1987 Buddhist Publication Society. You may copy, reformat, reprint, republish, and redistribute this work in any medium whatsoever, provided that: (1) you only make such copies, etc. available free of charge and, in the case of reprinting, only in quantities of no more than 50 copies; (2) you clearly indicate that any derivatives of this work (including translations) are derived from this source document; and (3) you include the full text of this license in any copies or derivatives of this work. Otherwise, all rights reserved. Documents linked from this page may be subject to other restrictions. The Wheel Publication No. 90/92 (Kandy: Buddhist Publication Society, 1987). Transcribed from the print edition in 1994 by W.D. Savage under the auspices of the DharmaNet Dharma Book Transcription Project, with the kind permission of the Buddhist Publication Society. HTML formatting by Jill H. Button. Last revised for Access to Insight on 30 November 2013.

How to cite this document (a suggested style): "The Life of Sariputta", compiled and translated from the Pali texts by Nyanaponika Thera. Access to Insight (BCBS Edition), 30 November 2013, http://www.accesstoinsight.org/lib/authors/nyanaponika/wheel090.html .

53 wyświetlenia0 komentarzy

Powiązane posty

Zobacz wszystkie
bottom of page